Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

<< Περί Συκοφαντίας >>

ΕΤΟΣ 2010



Ελλάδα ,τέλη της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα. Εν μέσω οικονομικής κρίσης εξελίσσονται σε όλο τον κόσμο αλλά και στην Ελλάδα μας , μεγάλες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές προσπαθώντας ο κάθε λαός και κάθε κοινωνική τάξη να επιβάλλει νέα κατεστημένα αντιδρώντας στον παλαιοκομματισμό και την ανεξέλεγκτη διαφθορά που υπάρχει στον δημόσιο αλλά και ιδιωτικό βίο της κάθε χώρας.


Εξετάζοντας κανείς τα δρώμενα καθημερινά αντιλαμβάνεται τους τρόπους που χρησιμοποιεί το σαθρό σύστημα για να επιβάλλει το δικό του παιχνίδι στην πολιτική αλλά και στις καθημερινές συναναστροφές .


Ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιούν για την επιβολή των δικών τους απόψεων είναι η διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητας με συντονισμένη διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντίας με παραπλανητικά δημοσιεύματα .


Και όπως όλοι γνωρίζουμε δεν υπάρχει άνθρωπος σημαντικός ή ασήμαντος, αξιωματούχος ή ιδιώτης που κατά την διάρκεια της ζωής του να μην τον έπληξε κάποιο συμβάν στην καθημερινή του ζωή που είχε σαν αποτέλεσμα την διαβολή του και στο τέλος την κατασυκοφάντηση του, για σοβαρούς ή όχι λόγους.


Η συκοφαντία είναι ένα από τα πιο μεγάλα κακά της ζωής χειρότερο από την φτώχεια και την έλλειψη υγείας.


Είναι η βιομηχανία του αρνητικού ψιθύρου ,η υφέρπουσα αρνητική διάδοση και όπου γίνεται με θαυμαστή δεξιότητα , όταν αναφέρεται στον άνθρωπο θίγει τιμές και υπολήψεις.


Είναι ο ηθικός δολοφόνος που υποσκάπτει και σταματά σταδιοδρομίες. Έχει ψευδώς την δύναμη της αλήθειας και του εκτελεστικού αποσπάσματος. Κερδίζει τους επιπόλαιους πληθαίνει τους δύσπιστους, πολιορκεί τους αθώους και έντιμους και τους κρατά σε ομηρία.


Σαρώνει αξίες, αφανίζει στάσεις ζωής ,σείει συθέμελα κοινωνίες και γίνεται τελικά κατά κανόνα , νεκροθάφτης των εντίμων και των αθώων ανθρώπων.


Την τελευταία δεκαετία και εμείς εδώ στην πόλη μας έχουμε γίνει μάρτυρες απίθανων καταστάσεων καθημερινά διαβάζοντας και ακούγοντας όπου και αν βρισκόμαστε διάφορες συκοφαντίες για πρόσωπα που ανακατεύονται με τον δημόσιο βίο και που τις περισσότερες φορές αν θελήσεις να αναζητήσεις ποια είναι η πραγματικότητα για τα γεγονότα που συνέβησαν , πέφτεις από τα σύννεφα, ανακαλύπτοντας την αλήθεια.


Είναι ένα μίζερο τοπίο που συντηρείται δεν ξέρω γιατί και από ποιους, αλλά είναι μια πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά. Πρέπει κάποτε να τελειώσει αυτή η ιστορία και να δούμε τα πράγματα με το όνομά τους διαφορετικά θα περιπλανιόμαστε μια ζωή στο σκότος και την πολιτική μιζέρια.


Και πραγματικά αυτοί που έχουν να κερδίσουν από αυτό το παρασκήνιο είναι οι λίγοι και όχι οι πολλοί .Και πρέπει εμείς οι πολλοί να τους τοποθετήσουμε εκεί που τους αξίζει γιατί το μέλλον καθορίζεται με προτάσεις , θέσεις ,πρόγραμμα και πράξεις ,διδασκόμενος από το παρελθόν και όχι με κακέκτυπα αντίγραφα παλαιοκομματικών μεθοδολογιών .


Όποιος νομίζει ότι έχει το δίκαιο με το μέρος του πρέπει να το αποδεικνύει με πράξεις και αποδείξεις και όχι με λόγια του αέρα και με καπηλεία ιστορικών αναδρομών…………….


Εξ άλλου ο κάθε πολίτης γνωρίζει τι προσέφεραν οι συμπολίτες του στην κοινωνία μας τις περασμένες δεκαετίες γιατί ίσως και αυτός συμμετείχε , αλλά δεν βγαίνει να το φωνάζει….


Γιατί όπως λέει και η παροιμία < σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει >.


Θα θυμίσω επίσης τι έλεγε ο Κολοκοτρώνης για τους συκοφάντες.


Έλεγε λοιπόν << ο κλέφτης στο καρπερό δέντρο ρίχνει την πέτρα >>


Έτσι και ο συκοφάντης , ως κλέφτης της τιμής και της υπόληψης ,στρέφεται εναντίον εκείνων που διακρίθηκαν και καταξιώθηκαν. Η πίκρα και ο φθόνος είναι τα κίνητρα της κατάπτυστης πράξης του…


Αφιερωμένο σε πολιτικούς και μη συναγωνιστές ,με ή χωρίς ήθος ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο.


Καλή Χρονιά.


Πέτρος Λουκάς