Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

του Πέτρου Λουκά

Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά ;
Είναι μεν μια λαϊκή ρήση , όμως στην πράξη για να επαληθευτεί χρειάζεται να εξαρτάται από το αντικείμενο, την αιτία.
Έτσι συντηρείται και το κλίμα κερδοσκοπίας με την διασπορά ανυπόστατων φημών. Είναι η αφορμή που προδικάζει την αιτία. Είναι το μυστικό όπλο των απανταχού εις την γη καιροσκόπων και κερδοσκόπων, που επιμένουν να συντηρούν φήμες χωρίς εμφανή αίτια μόνο και μόνο αποσκοπώντας σε ίδιο οικονομικό όφελος.
Έτσι και παρά τις επίμονες διαψεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης , η φημολογία για ενδεχόμενη χρεοκοπία δεν λέει να κοπάσει. Τι κι αν κορυφαίοι οικονομολόγοι μιλούν για σταδιακή ανάκαμψη από την κρίση, αυτοί οι κύκλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και συνεχίζουν.
Έχουν εξαπολύσει τα παπαγαλάκια τους που διαδίδουν ό,τι αντίθετο χρειάζεται για να συντηρήσουν την αναστάτωση και να αποσταθεροποιήσουν τις οικονομίες.
Η ευρωπαϊκή ένωση προσβλέποντας στην εκτόνωση της κρίσης στην ευρωζώνη, αν και αργά , πήρε μέτρα προστασίας και προσπαθεί σε καθημερινή βάση να ελέγχει την κατάσταση .
Παρά ταύτα στην χώρα μας συμβαίνει το εξής : Υπάρχουν ξένες τράπεζες που έχουν βάλει στο μάτι τις καταθέσεις των Ελλήνων και οι όποιες στέλνουν τα παπαγαλάκια ,(τα οποία έχουν πλήρη άγνοια των στοιχείων και δεδομένων της ελληνικής οικονομίας )να δημιουργούν πανικό στους Έλληνες Πολίτες.
Ανάμεσα τους και Έλληνες δημοσιογράφοι και ΜΜΕ . Εξ ού και η αντίδραση από πολίτες με καταγγελία τους και άσκηση διώξεων μετά από εισαγγελική παραγγελία.
Αυτοί λοιπόν φημολογούν επιστροφή στην δραχμή διασπείροντας ψευδώς ότι το κράτος κόβει δραχμές και πεντοχίλιαρα στο εθνικό νομισματοκοπείο , και πως επίκειται πτώχευση.
Επίσης ανέπτυξαν όργιο φημών μόλις οι συνθήκες ρευστότητας στις τράπεζες είχαν αρχίσει να ομαλοποιούνται .
Σύμφωνα δε και με πηγές στον τραπεζικό κύκλο , που είναι σε θέση να γνωρίζουν ,τα σενάρια αυτά εκπορεύονται πάντα από τα ίδια αγγλοσαξονικά κέντρα που έχουν βάλει στόχο την ευρωζώνη και χρησιμοποιούν κάθε αφορμή για να επιτεθούν στο ευρώ.
Επίσης διάφοροι οικονομικοί αναλυτές , συντηρούν την φημολογία , χωρίς να γνωρίζουν τα μεγέθη, τα χαρακτηριστικά και την δυναμική της ελληνικής οικονομίας, παραλείποντας σημαντικά στοιχεία και προβαίνοντας σε αυθαίρετα συμπεράσματα , δημιουργούν αρνητική εικόνα που επηρεάζει την στάση των επενδυτών στα ασφαλιστικά , συνταξιοδοτικά και επενδυτικά κεφάλαια.
Άμεσος στόχος αυτών ,είναι οι καταθέσεις που είχαν έρθει στην Ελλάδα κατά το διάστημα της διεθνούς κρίσης, τότε που οι ελληνικές τράπεζες ήταν ασφαλέστερες από άλλες ευρωπαϊκές επειδή δεν είχαν επενδύσει σε τοξικά προϊόντα.
Έτσι προσπαθούν να αποσπάσουν καταθέσεις από τις εγχώριες τράπεζες για να δυναμώσουν την ρευστότητα τους.
Όμως αγαπητοί μου ο ελληνικός λαός δια μέσου των αιώνων έχει πάντα να επιδείξει στις δύσκολες στιγμές , συνοχή , αντοχή και ενότητα.
Το στοίχημα μας τώρα είναι να δείξουμε σοβαρότητα και να στοχεύσουμε στην ανάπτυξη.
Και όπως δηλώνουν καθημερινά οι περισσότεροι τραπεζίτες της χώρας μας , η ηρεμία ,η εργασία και η σταθερότητα , είναι αυτά που θα κρίνουν την επιτυχία του προγράμματος ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Για να συμβάλλω και εγώ στο θετικό κλίμα που χρειάζεται αυτή την στιγμή, θα αναφέρω στο τέλος τα λόγια του Τσάρλς Νταλάρα , διευθύνοντα σύμβουλου του Ινστιντούτου Διεθνών Οικονομικών που αναφέρει για την Ελλάδα τα εξής:
Η Ελλάδα έχει κάνει μια θαυμάσια αρχή στην προσπάθεια της για οικονομική αναμόρφωση. Δεν υποτιμώ τους κίνδυνους ή την πίεση των δύσκολων στιγμών. Έχουν ωστόσο δημιουργηθεί ευκαιρίες ανάπτυξης και υπάρχει δυναμισμός στην οικονομία, οπότε δεν πιστεύω ότι θα χρειαστεί να φτάσετε σε πτώχευση ούτε καν σε επαναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.
Και για να κλείσω θα συμπληρώσω τα εξής: Οι φήμες έχουν και θετική και αρνητική υπόσταση. Ας κρατήσουμε τα θετικά και ας βάλουμε τα διάφορα παπαγαλάκια εκεί που ανήκουν… Στο κλουβί τους.

Η ΑΠΟΨΗ μας στέλνει το πρωτοσέλιδο της

Στρατηγική λογική κατέναντι αφασίας

Tου Χρηστου Γιανναρα
Κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, μεταφρασμένο στα ελληνικά, το βιβλίο του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ - Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ (εκδόσεις «Ποιότητα», μτφρ. Νικ. Ραπτόπουλου, σελίδες 845). Θα ήθελα να το συστήσω σε όποιον ενδιαφέρεται σοβαρά (όχι συναισθηματικά-επιδερμικά) για το ενδεχόμενο να επιβιώσει ιστορικά το ελλαδικό κράτος στις σημερινές διεθνείς συνθήκες. Οχι βέβαια για να πάρει άμεση απάντηση. Αλλά για να αντιληφθεί ποιο επίπεδο κατάρτισης και ευφυΐας, ποιο ειδικό χάρισμα στρατηγικής σκέψης απαιτεί η σοβαρή αναμέτρηση με ένα τέτοιο ερώτημα.
Δεν διανοούμαι να «παρουσιάσω» στους αναγνώστες της επιφυλλίδας αυτό το βιβλίο. Ο,τι και αν παραθέσω θα είναι κατώτερο του επιπέδου και της γοητείας του. Κάθε χαρακτηρισμός που θα εκφέρω δεν επαρκεί για να συνιστά κρίση, τον καταθέτω μόνο ως πρόκληση-πρόταση να διαβαστεί το βιβλίο. Αν ήταν δυνατό, να διαβαστεί από κάθε Ελληνα. Είναι σαφώς το βιβλίο ενός αντιπάλου: ο Αχμέτ Νταβούτογλου διεκδικεί για την πατρίδα του μεγάλο κομμάτι της δικής μας πατρίδας, του Αιγαίου, την Κύπρο. Αλλά εγώ, τουλάχιστον, δεν έχω διαβάσει ποτέ σε ελληνικό βιβλίο συναρπαστικότερη και αποκαλυπτικότερη ανάλυση της γεωστρατηγικής σπουδαιότητας του Αιγαίου και της Κύπρου. Ο Ντ. ξέρει καλά τι διεκδικεί. Εγώ ο Ελληνας υπερασπίζω συναισθηματική θολούρα. Παιδιαρίζω.
Μόνο με ένα ελληνικό μελέτημα θα μπορούσα, προσωπικά, να συγκρίνω το βιβλίο του Ντ.: Με το «επίμετρο», στο βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη, ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (1997), που έχει τίτλο «Γεωπολιτικές και στρατιωτικές παράμετροι ενός ελληνοτουρκικού πολέμου».
Αλλά η ιδιοφυΐα του Κονδύλη και οι προβληματισμοί του οριοθετούνται καταφανώς από τον μηδενισμό του: Τον ενδιαφέρει η στρατηγική λογική (λογική του μπριτζ ή του σκακιού) για την άμυνα της αξιοπρέπειας και της εθνικής κυριαρχίας του ελλαδικού κρατιδίου - δεν έχει άλλο όραμα, δεν πιστεύει σε κάτι περισσότερο, σε πρόταση πανανθρώπινης εμβέλειας που να κομίζει στην Ιστορία ο Ελληνισμός.
Ο Ντ. αντλεί τη στρατηγική του ανάλυση από το όραμά του για την Τουρκία. Και το όραμα είναι, να διασώσει η χώρα του τον «πολιτισμικό της άξονα», τη διαφορά της από τη Δύση - τη διαφορά όχι ως αντίθεση, αλλά ως ιδιαιτερότητα, ως «ιδιαίτερη θέση στο διεθνές σύστημα». Είναι σαφέστατη (σχεδόν επιθετική) η περηφάνια του γι' αυτήν την ιδιαιτερότητα, δεν φιλοδοξεί ούτε την αντιπαλότητα ούτε τη μίμηση, δεν είναι ο μειονεκτικός απέναντι στη Δύση Ανατολίτης, ο ξιπασμένος από τα «φώτα» της μεταπράτης. Εχει ραχοκοκαλιά, διεκδικεί να επιβάλει, από θέσεως ισχύος, την τουρκική ιδιαιτερότητα στη σημερινή διεθνή συνύπαρξη.
Γι' αυτό και αρνείται να παγιδευτεί στην άμυνα, στη «διαφύλαξη συνόρων». Λέει: «Οι φιλόδοξες χώρες ορίζουν το τι θεωρούν για τις ίδιες απειλή βασιζόμενες στις στρατηγικές τους επιδιώξεις, όχι στους φόβους τους. Αντίθετα, οι παθητικές, χωρίς φιλοδοξίες χώρες διαμορφώνουν στρατηγικές υποταγμένες στις απειλές που υφίστανται» (ακόμα και από τεχνητά, ασήμαντα γειτονικά τους κρατίδια, θα πρόσθετα). «Δεν υπάρχει πιο θλιβερή κατάσταση για μια χώρα από το να προβάλλει τις εσωτερικές της αδυναμίες σαν βασικές αρχές που καθορίζουν τη στρατηγική της», συμπληρώνει ο Ντ. Παραβλέπει ότι υπάρχει και θλιβερότερη κατάσταση: Χώρες που απλώς υποτάσσουν πειθήνια τη στρατηγική τους στα θελήματα-βίτσια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ ή σε παραγγελίες προμήθειας εξοπλισμών από Ευρωπαίους «προστάτες» τους. Και το κάνουν μόνο για να εξαγοράσουν εύνοια (με χειροπιαστά ανταλλάγματα) κάποιοι σπιθαμιαίοι επαγγελματίες της εξουσίας.
«Το βασικότερο έρεισμα στρατηγικής ισχύος μιας χώρας είναι ο ανθρώπινος παράγων», διδάσκει ο Ντ. «Είναι αδύνατο να αλλάξει κανείς τη γεωγραφική θέση και την ιστορική παράδοση, σταθερά δεδομένα της στρατηγικής. Ομως, ο παράγων της ανθρώπινης καλλιέργειας μπορεί να δημιουργήσει κανούργια δεδομένα στρατηγικής λογικής, νέες οπτικές για την αξιολόγηση της γεωγραφίας και της ιστορίας». Αν συνειδητοποιούσαμε οι Ελληνες τη βαρύτητα αυτής της απόφανσης του Ντ. θα είχαμε παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο πρωθυπουργούς όχι για την εγκληματική οικονομική τους πολιτική, αλλά για την πολιτική τους στο υπουργείο Παιδείας.
Η θεμελιωδέστερη προϋπόθεση για τον σχεδιασμό αποτελεσματικής στρατηγικής είναι, κατά τον Ντ., «η λογική που στηρίζεται σε υπαρξιακά αιτήματα: Στα στοιχεία που υφαίνουν τη σημερινή συλλογική μας προσωπικότητα, στους παράγοντες κοινωνικής συνοχής, στην πολιτική κουλτούρα, (τελικά) στην εθνική συνείδηση... Κοινωνίες με ριζικά αποδυναμωμένη και φθαρμένη εθνική συνείδηση δεν έχουν πεδίο στρατηγικής λογικής, θέτουν σε κίνδυνο την ιστορική τους ύπαρξη, περιθωριοποιούνται στη διεθνή σκακιέρα».
Πρέπει να ξέρει, φαντάζομαι, ο σημερινός Τούρκος υπ. Εξ. ότι, με μια τέτοια εκφραστική σαν τη δική του, το σύνολο του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα (οι εξαιρέσεις ελάχιστες και μη σοβαρές) καγχάζει ειρωνικά.
Τρέμοντας μήπως και χαρακτηριστούν «μη-προοδευτικοί» από μια κυρίαρχη στη δημοσιότητα (με δυσεξήγητες μεθοδεύσεις) διανόηση, χλευάζουν κάθε αναφορά σε κοινωνική συνοχή, ιστορική συνέχεια, ιδιαιτερότητα πολιτισμού. Διαστρέφουν την Ιστορία στα σχολικά εγχειρίδια, αφελληνίζουν τη γλώσσα, εξηλιθιώνουν τις μάζες με τον τζόγο και το ποδόσφαιρο. Ισως να μην είναι συνειδητοί αρνησιπάτριδες, αλλά μόνο χαμηλότατου νοητικού βεληνεκούς. Γι' αυτό και ψευτοθρηνούν επί χρόνια για το πόσο μειονεκτική είναι η Ελλάδα σε σχέση με τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της Τουρκίας.
Ο Αχμέτ Νταβούτογλου λέει: «Το Αιγαίο αποτελεί τον σημαντικότερο θαλάσσιο κόμβο της ευρασιατικής ηπείρου στην κατεύθυνση Βορρά - Νότου... Αυτή η θάλασσα - πέρασμα κατέχει μια προσδιοριστική θέση μοναδική στη γεωπολιτική, γεωστρατηγική, γεωοικονομική, γεωπολιτισμική (διεθνή) αλληλεπίδραση... Εχει μια πρώτης τάξεως στρατηγική σημασία όχι μόνο για την Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και για τις παράκτιες χώρες του Εύξεινου Πόντου και για όλες τις παγκόσμιες και περιφερειακές δυνάμεις που έχουν ανάγκη ενός μεταφορικού και εμπορικού κόμβου... Η Κύπρος, που κατέχει παγκοσμίως κεντρική (γεωστρατηγική) θέση, βρίσκεται, μαζί με την Κρήτη, πάνω σε άξονα όπου τέμνονται (τεράστιας γεωοικονομικής και στρατηγικής σημασίας) θαλάσσιες οδοί... Μια χώρα που παραμελεί την Κύπρο δεν είναι δυνατό να έχει αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες και περιφερειακές πολιτικές, δεν μπορεί να δραστηριοποιηθεί στο διεθνές πεδίο... Ακόμα και αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ανοιχτό ένα Κυπριακό Ζήτημα».
Αυτά τα εκπληκτικά γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα του Αιγαίου, της Κύπρου, της Κρήτης, σκέψου, αναγνώστη, ποια ελληνικά πολιτικά «αναστήματα» τα διαχειρίζονται.


Το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ σχεδιάζει και δεσμεύεται για την προστασία του υγροβιοτόπου Βουρκάρι Μεγάρων!

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ανακοίνωσε μεγαλόπνοο πρόγραμμα με τίτλο "ΑΘΗΝΑ - ΑΤΤΙΚΗ 2014", με στόχο, όπως αναφέρεται "ένα σύνολο δράσεων και παρεμβάσεων για την αναβάθμιση του μητροπολιτικού συγκροτήματος και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων του". Στα πλαίσια αυτού του σύγχρονου προγράμματος περιλαμβάνονται ειδικά μέτρα για την προστασία του υγροβιοτόπου "Βουρκάρι Μεγάρων" αλλά και της "λίμνης Κουμουνδούρου".
Συγκεκριμένα για τα Μέγαρα προβλέπεται: "...η έκδοση αναστολής οικοδομικών εργασιών, η εκπόνηση ειδικής μελέτης και η έκδοση προεδρικού διατάγματος για την προστασία του υγροβιοτόπου Βουρκάρι Μεγάρων..."

Η απόφαση του Υπουργείου, θεωρείται μια μεγάλη και σημαντική νίκη για την περιοχή μας! Ανοίγει επιτέλους τον δρόμο για την προστασία του εξαιρετικά σημαντικού υγροβιότοπου των Μεγάρων, δίνοντας ελπίδα για την αναστροφή μιας πορείας οικολογικής υποβάθμισης της περιοχής. Δίνοντας ταυτόχρονα ελπίδα για την ανάπτυξη της Μεγαρίδας με γνώμονα την περιβαλλοντική της αναβάθμιση!
Είναι προφανές ότι αισθανόμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από τις τελευταίες εξελίξεις, αφού το Υπουργείο Περιβάλλοντος φαίνεται να υιοθετεί τα σχετικά αιτήματα της Μεγαρικής κοινωνίας, που προβάλλονται τα δύο τελευταία χρόνια έντονα και με επιμονή από τον "ΦΟΡΕΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΡΚΑΡΙΟΥ".
Όπως είναι γνωστό το ζήτημα της ανάγκης προστασίας του υγροτόπου είχε συζητηθεί εκτενώς και με την ειδική Γραμματέα του Υπουργείου κ.Μαργαρίτα Καραβασίλη, σε πρόσφατη συνάντηση που είχαμε απο κοινού μαζί της ο "Φορέας Προστασίας του Βουρκαρίου" και "Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία", στην οποία είχε διαφανεί η θετική πρόθεση απο πλευράς Υπουργείου.
Σημαντική συμβολή βέβαια στις θετικές αυτές εξελίξεις για την περιοχή αποδίδεται και στις σχετικές μελέτες και παρεμβάσεις της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και της περιβαλλοντικής οργάνωσης "WWF ΕΛΛΑΣ", με τις οποίες ο "Φορέας" έχει αναπτύξει πρότυπες σχέσεις συνεργασίας.
Είναι προφανές ότι ο αγώνας μας τώρα περιέρχεται στην κρισιμότερη φάση του. Υποσχόμαστε ότι θα εντείνουμε τις προσπάθειες μας προς κάθε κατεύθυνση και με κάθε τρόπο.
ΘΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ!
ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΥΤΟ ΑΓΩΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΛΗ Η ΜΕΓΑΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ! ΚΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!