Πού πήγες αγάπη παράδεισε πρώτε που πήγες ελπίδα
περάσαν οι μέρες, περάσαν τα χρόνια κι ακόμα δεν είδα
ατρόμητους άνδρες, σοφούς κυβερνήτες μεγάλους αντάρτες
να σπάζουνε πύλες, να ρίχνουνε τείχη, ν' αλλάζουν τις στράτες
κι η νύχτα να γίνει χρυσό μεσημέρι κι η μέρα λιακάδα
Πώς τα 'κανες έτσι τα μαύρα παιδιά σου Ελλάδα, Ελλάδα
