Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Η Διακαινήσιμος Εβδομάδα. Γιατί ονομάζεται έτσι;


Στην παλαιά εποχή στην Εκκλησία, υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλαδή προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το μυστήριο του Βαπτίσματος. Το Βάπτισμα δεν ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός, όπως σήμερα, αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη νύχτα του Μ. Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα. Με το βάπτισμα στο νερό, ο «παλαιός άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούριος που ζει την αναγέννηση, την ανανέωση. Η εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα ονομάζεται «Διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως. Επειδή οι βαπτισμένοι ολόκληρη την εβδομάδα φορούσαν λευκά φορέματα, ονομάζεται και «λευκή εβδομάδα».

O... αυτοκτονικός ιδεασμός μίας ιστορικής παράταξης!!!


Αυτές τις κρίσιμες μέρες για το μέλλον του τόπου μας, ακούω μέσα στις πολλές απόψεις και κάποιες πιο φωτισμένες, που αναφέρουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι πρωτίστως οικονομικό όσο πολιτικό. Και έχουν τεράστιο δίκιο!!!
Όλα αυτά τα χρόνια από το 1980 και μετά που η χώρα μας μπήκε στην ενωμένη Ευρώπη (Ε.Ο.Κ. και αργότερα Ε.Ε.), αλήθεια είναι ότι απόλαυσε οφέλη, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα ήταν ρόδινα. Η Ελλάδα μετείχε σε ένα μωσαϊκό κρατών και οικονομιών, χαώδες και χωρίς κάποια ουσιαστική πολιτική ή οικονομική διάθεση για ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένωση συμφερόντων, αλλά σε αυτό έχει εξελιχθεί από την ίδρυσή της. Η ιδέα θα έπρεπε να είναι κάτι παραπάνω από αυτό και τα κράτη-μέλη (εντός και εκτός Ευρώ) θα κάνουν πολλά χρόνια για να το καταλάβουν, ΑΝ ποτέ το καταλάβουν και το τεράστιο οικοδόμημα δεν καταρρεύσει...