Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Οικονομική κρίση ή κρίση Αξιών;

Γράφει
ο Γιώργος Βαρελάς
καθηγητής Μαθηματικών


Σχεδόν πέρασαν οι άγιες και γιορτινές μέρες, αλλά δεν γνωρίζω πόσοι μπόρεσαν να σκεφτούν  πέρα από την κρίση και τις δυσκολίες της εποχής, αρχέγονες έννοιες και συναισθήματα, όπως η αγάπη, η φιλία, η συμπόνια και η αλληλεγγύη. Έννοιες για τις οποίες πολλοί μιλούν, αλλά πολύ λιγότεροι υιοθετούν.
Στην πράξη, οι περισσότεροι αφεθήκαμε να παρασυρθούμε στον ρυθμό μιας ζωής άκριτα καταναλωτικής, μιας ζωής που πολλές φορές μας αποξενώνει από τα απλά πράγματα που δίνουν νόημα και χαρά στην ύπαρξη προς όφελος του χρήματος.
Και το χειρότερο είναι ότι οι χρηματικές απολαβές μεταφράστηκαν σε σχεδόν αποκλειστικό κριτήριο κοινωνικής καταξίωσης. Αρχίσαμε ο ένας να κρίνει τον άλλον, λιγότερο ή περισσότερο, με βάση «τα λεφτά», ακόμη κι αν αυτά ήταν «μαύρα», «αρπαχτά» και «κομπιναδόρικα».
Οι πραγματικές Αξίες έδωσαν σταδιακά τη θέση τους σε κινητές κι ακίνητες «αξίες».
Ευτυχώς για την Ελλάδα, το μόνο που άντεξε έστω ως έναν βαθμό ήταν ο θεσμός της οικογένειας. Το συναίσθημα, η αγάπη του γονιού για το παιδί, αλλά και η βοήθεια προς άλλα μέλη της οικογένειας, κρατούν ακόμη σαν συνεκτικοί αρμοί μια κοινωνία που πλήττεται βάναυσα εδώ και χρόνια.
Το κύρος των θεσμών καταβαραθρώθηκε αφού τα πρότυπα που προβάλλονταν στην κοινωνία ήταν κάλπικα, με επίπλαστη λάμψη, κατασκευασμένα για να ενθαρρύνουν την κοινωνική αποσάθρωση.
Στόχος ήταν σαφώς η μείωση των αντιστάσεων μιας κοινωνίας που σταδιακά ενέδωσε στη διαπλοκή, στην αναξιοκρατία και στα σκάνδαλα, έχοντας πάντα ως προπέτασμα τις λιγοστές επιτυχίες, είτε αυτές ήταν επιχειρηματικές, αθλητικές, είτε ακόμη μια καλή θέση στη… Eurovision !!!
Δεν άργησε πολύ να τελειώσει τ’ όνειρο και να ζήσουμε αυτό που βιώνουμε εδώ και περίπου δύο χρόνια. Μπορεί μήπως κανείς πραγματικά να αντιδράσει; 
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίνε μόνο οι ταγοί, πολιτικοί, μεγαλοεπιχειρηματίες και άλλες δήθεν εξέχουσες φυσιογνωμίες.
Φταίμε κι εμείς, που χτίσαμε σε στρεβλά θεμέλια, που αναδείξαμε κι αποδεχτήκαμε τα λάθος πρότυπα και πρόσωπα. Εμείς που ακόμη και σήμερα δεν έχουμε καταλάβει ότι μια κοινωνία που λειτουργεί σε λάθος βάσεις αποτελεί τελικά τροχοπέδη και για το προσωπικό συμφέρον μας, σε βάθος χρόνου.
Λάθος βάσεις, λάθος Αξίες πάνω στις οποίες χτίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες την ελληνική κοινωνία, αποτελούν τη βαθύτερη αιτία της σημερινής κατάστασης.
Σίγουρα εδώ στην Ελλάδα δεν διεκδικούμε την αποκλειστικότητα, απλώς στην περίπτωσή μας εκφράστηκε με τον πιο άναρχο, σαθρό και προκλητικό τρόπο.
Τα επόμενα χρόνια, στο πλαίσιο τούτης της κρίσης που είναι πια γενικευμένη, καλούμαστε να επανεξετάσουμε τα ουσιώδη.
Τη λειτουργία της Δημοκρατίας, τον έλεγχο των συμφερόντων, την κοινωνική δικαιοσύνη και το δικαίωμα στην παιδεία και την υγεία, τις Αξίες που συγκροτούν και συγκρατούν τις κοινωνίες.
Προβλέπεται μεγάλη και επώδυνη μάχη. Οφείλουμε όμως να την κερδίσουμε. Η αφετηρία του αγώνα για τη νίκη βρίσκεται αποκλειστικά σε εμάς.
Στα πάλαι ποτέ «χριστιανικά» ιδεώδη της εντιμότητας, της δικαιοσύνης, της αγάπης, της συμπόνιας, της αλληλεγγύης. Του φιλότιμου και της δημιουργικότητας, που μπορεί να φέρει υλικά αγαθά κι επιτυχία, αλλά ως αποτέλεσμα κι όχι ως αυτοσκοπό.

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, ψυχραιμία και σύνεση


Σε πηγή του "κακού" εξελίσσεται η Ρεβυθούσα.


Μετά την συνεχή μόλυνση από αέρος με αποκορύφωμα την αιθαλομίχλη του καλοκαιριού, μετά την συνεχή βοή που δημιουργούν οι γεννήτριες παραγωγής ρεύματος που μεταφέρεται μέχρι την Πάχη και την Βαρέα μη αφήνοντας να κοιμηθεί κανένας, ήλθε και το αγκυροβόλιο για να εξυπηρετούνται τα τεράστια LNG που σχεδιάζεται να δένουν και να εξυπηρετούν την νέα δεξαμενή που ετοιμάζουν να κατασκευάσουν εκτός κάθε προδιαγραφής ασφαλείας, πάνω στα μπάζα που έριξαν από τον εκβραχισμό για τις δύο υπάρχουσες. Το αγκυροβόλιο αυτό που υπέγραψε ο φίλος του λαού και λάτρης του περιβάλλοντος υπουργός Χρήστος Παπουτσής (που βεβαίως δεν μένει εδώ που υπογράφει την καταστροφή και τον ενδεχόμενο θάνατο μας από μόλυση η ατύχημα) θα φιλοξενεί κάθε βδομάδα και μερικές ατομικές βόμβες όπως πολύ σωστά μας ενημέρωσε τα Χριστούγεννα η nisea natura αλλά και το vourkari έχει αναδείξει πρόσφατα. Και όλα αυτά για να πουληθούν σε κάποιους ιδιώτες που θα ισοπεδώσουν την περιοχή.
Με απογοήτευση βλέπουμε την τοπική κοινωνία να παρακολουθεί με αμηχανία και αδιαφορία το τέλος. Τέλος στην όποια ποιότητα ζωής μας είχε απομείνει, τέλος σε κάθε αξία στις περιουσίες μας, τέλος σε κάθε προσδοκία για τουριστική ανάπτυξη. Και οι τοπικοί "άρχοντες" ανύπαρκτοι, πλην της Ένωσης πολιτών και των Ενεργών Πολιτών που αρθρώνουν λόγο αλλά στου κουφού την πόρτα χτυπούν η εκείνου που έχει λόγους να μην ακούει...
Σας επισυνάπτουμε την απόφαση που δημιουργεί το βουητό στην Πάχη και την Βαρέα για να γνωρίζετε την πηγή του θορύβου που έχει τρελάνει όλη την περιοχή.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι τα ιχθυοτροφεία. Έτσι απλά για να μην απομείνει τίποτα.

perivalon megaridos