Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Προτάσεις ουσίας της Δημοκρατικής Συμμαχίας απέναντι στην πολιτική ανευθυνότητα


Από τον Σπύρο Κωνσταντά
Πολιτικό Στέλεχος Δημοκρατικής Συμμαχίας
Πρ. Δήμαρχο Παλλήνης

Τη στιγμή που η χώρα μας αντιμετωπίζει καθημερινά τον χλευασμό αλλά και απειλές από τους εταίρους της για αποπομπή από την Ευρωζώνη, οι πολιτικοί αρχηγοί -που στηρίζουν την κυβέρνηση συνεργασίας- συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν σε ένα ατέλειωτο θέατρο πολιτικού παραλόγου, προσδοκώντας μικροκομματικά οφέλη.
Η Δημοκρατική Συμμαχία και η Ντόρα Μπακογιάννη σε σχέση με το ΜΜΗΜΟΝΙΟ 2, έρχεται να εκφράσει και πάλι ουσιαστικό πολιτικό λόγο προτείνοντας χειροπιαστά πράγματα και αδιαφορώντας για το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος.

Ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Παντελή Ασπραδάκη στις 11/2/2012


Πραγματικά οι στιγμές είναι δραματικές με τον λαό σοκαρισμένο να αναρωτιέται,  όχι αν υπάρχει μέλλον αλλά  αν υπάρχει ουσιαστικά παρόν.
Καλούμαστε για άλλη μια φορά να ψηφίσουμε δυσβάστακτα μέτρα που βυθίζουν τον έλληνα στην εξαθλίωση για πολλά χρόνια.
Και όλα αυτά για να σωθεί η Ελλάδα και η ευρωπαϊκή της προοπτική. 
Αλήθεια όμως αγαπητοί συνάδελφοι: Είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα σωθεί; Ή εξαθλιώνεται εδώ και δύο χρόνια ο πολίτης χωρίς τίποτα να είναι βέβαιο; Και για πόσο ακόμα θα ψηφίζουμε επαχθή μέτρα χωρίς όμως κανέναν αναπτυξιακό προσανατολισμό; Θέλω καθαρά να εκφράσω σήμερα τις αμφιβολίες μου, τους φόβους και τις ενστάσεις μου. Και να θέσω κάποια διλήμματα κρίσιμα κατά τη γνώμη μου:  
1)    Μπορεί κάποιος να ψηφίσει τέτοιο βαρύ κούρεμα στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα και τον εργαζόμενο να είναι  κυριολεκτικά έρμαιο στον εργοδότη;

''Τέλος της εργασίας'' ή της σχετικής περιώνυμης θεωρίας;

Παναγιώτης Μαυροειδής
Ένας φίλος  ρώτησε, μήπως είναι πολυτέλεια σε στιγμές κοινωνικής καταβύθισης αλλά και αναταραχής, το ΝΑΡ να κάθεται να συζητάει μπροστά στο τρίτο συνέδριο του,  ‘’για το υποκείμενο της 
 
αντικαπιταλιστικής πάλης και της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στη νέα εποχή’’. Η χειρότερη απάντηση είναι ‘’πώς όλα μπορούν και πρέπει να συνδυαστούν’’. Σα να λέμε, ‘’τι να κάνουμε, θα τον σηκώσουμε και αυτό το σταυρό’’.