Τριάντα εννιά χρόνια μετά τη λαϊκή εξέγερση των φοιτητών
στο Πολυτεχνείο, κατά της επτάχρονης στρατιωτικής χούντας των συνταγματαρχών,
που είχε επιβληθεί στο λαό από την ντόπια και διεθνή ολιγαρχία του κεφαλαίου
και των αφεντικών, σήμερα γίνεται ξανά
επίκαιρη παρά ποτέ η αντιφασιστική πάλη.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα,
η αστική τάξη, η εγχώρια διαπλοκή και τα νεοφασιστικά σκυλιά των αφεντικών
προσπάθησαν -όπως κάνουν πάντα- να φέρουν την ιστορία στα μέτρα τους. Όπως
έπραξαν και μετά το τέλος του εμφυλίου, σπιλώνοντας την ΕΑΜική αντίσταση και εκθειάζοντας,
σε συγκεντρώσεις και πορείες τους ΧΥΤΕΣ και τους ταγματασφαλίτες, συνεργάτες των
ναζί κατακτητών λέγοντας ότι αυτοί ήταν
πατριώτες, έτσι πορευτήκαν και με τη χούντα του δικτάτορα Παπαδόπουλου, προπαγανδίζοντας
για χρόνια τη δική τους πλαστή εκδοχή
για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αλλά και συνολικά για τα έργα και τις ημέρες
της δικτατορίας.