Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

«Η ομιλία της κ. Κατερίνας Πιπιλή, Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής για το θέμα της 2ης Αναβάθμισης του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Αερίου, της εταιρείας ΔΕΣΦΑ ΑΕ, στη Νήσο Ρεβυθούσα νότια της Πάχης Μεγάρων Νομού Αττικής».


Στην 40η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου συζητήθηκε το θέμα της 2ης Αναβάθμισης του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Αερίου, της εταιρείας ΔΕΣΦΑ Α.Ε., στη Νήσο Ρεβυθούσα νότια της Πάχης Μεγάρων Νομού Αττικής.
Η κ. Κατερίνα Πιπιλή ως  Γραμματέας του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, είχε την ακόλουθη τοποθέτηση:
Το θέμα της 2ης Αναβάθμισης του Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Αερίου, της εταιρείας ΔΕΣΦΑ ΑΕ, στη Νήσο Ρεβυθούσα νότια της Πάχης Μεγάρων Νομού Αττικήςθέτει πολλά θέματα προς συζήτηση.
Ξεκινώντας με το πρώτο περιβαλλοντικόπρόβλημα, το εν λόγω νησί είχε την προτελευταία θέση στην επιλογή χωροθέτησης της δεξαμενής της ΔΕΣΦΑ A.E. της Ρεβυθούσας διότι τα παράλληλα ρήγματα που υπάρχουν και προκλήθηκαν από την δημιουργία των κατασκευών της ΔΕΣΦΑ A.E. στη Νήσο Ρεβυθούσα, έγιναν εντονότερα κατά την διάρκεια λειτουργίας της, με αποτέλεσμα να διακόπτουν την συνέχεια των γεωλογικών σχηματισμών σύμφωνα με γεωλογική τεκτονική μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα πορίσματα της μελέτης αγνοήθηκαν από την αρχή της εγκατάστασης και δεν ακολούθησε καμία έρευνα.

Ακόμη και ο Λένιν


Θ. Καλαμούκης
Το πολιτικό κριτήριο μερίδας ακροατών, δηλαδή του κόσμου που ψηφίζει και επιλέγει ηγέτες, είναι αξιοθαύμαστο. Παρά την πολύχρονη συνάφεια μαζί του, πάντα βρίσκει τρόπους να με εκπλήσσει. Μετά την προσφυγή και της Κύπρου  στον περίφημο Μηχανισμό Στήριξης της Ευρωζώνης, το βασικό επιχείρημα που κυκλοφορεί είναι το εξής: «Και ο κομμουνιστής Χριστόφιας, στον μηχανισμό κατέφυγε. Τι έχετε να πείτε τώρα;» και στραβώνουν το κεφάλι με την ικανοποίηση του νικητή σε μια μάχη όμως που ποτέ δεν δόθηκε…

Η επίθεση εργοδοσίας και Κομισιόν στα εργατικά δικαιώματα-H “οικονομική διακυβέρνηση” στην πράξη


Γιώργος Βασάλος
“Μόνο μία κρίση οδηγεί σε πραγματικές αλλαγές” έλεγε ο Μίλτον Φρίντμαν. Οι μαθητές του στην ΕΕ το ξέρουν πολύ καλά, και γι’αυτό τα τελευταία δύο χρόνια πέρασαν σειρά νομοθετημάτων, συμφώνων και συνθηκών με τα οποία η γραφειοκρατία των Βρυξελλών διευρύνει ριζικά τα δικαιώματα παρέμβασής της στη χάραξη των οικονομικών πολιτικών όλων των κρατών μελών.[1]
Το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά που εφαρμόστηκε το “Ευρωπαϊκό εξάμηνο”. Με βάση αυτό οι κυβερνήσεις καταθέτουν κάθε χρόνο το οικονομικό τους πρόγραμμα στην ΕΕ για σχολιασμό και υποδείξεις. Με το πακέτο των έξι νομοθετημάτων της οικονομικής διακυβέρνησης θεσπίστηκε επίσης, το 2012, η δυνατότητα να επιβάλονται κυρώσεις στις χώρες που, ενώ “πάσχουν” από διάφορες ανισσοροπίες, δε συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Αλλά ποιος γνωματεύει για την ύπαρξη ή όχι ανισορροπιών; Η ίδια η ΕΕ φυσικά, και για την ακρίβεια η Κομισιόν.