Προς τους καλοπροαίρετους…… και τους κακοπροαίρετους…..

Το τελευταίο διάστημα αρκετός κόσμος, άλλοι πιεσμένοι από την προπαγάνδα της κυβέρνησης και άλλοι κάνοντας οι ίδιοι προπαγάνδα για λογαριασμό της κυβέρνησης και όσων υποστηρίζει, ασκούν πίεση στο ΚΚΕ από την άποψη του αντί να βοηθάει την κυβέρνηση στη δύσκολη διαπραγμάτευση και να στηρίζει τα νομοσχέδια, κάνει αντιπολίτευση και μάλιστα έντονη, ενώ τελευταία η κυβέρνηση και τα τσιράκια της έβγαλαν στη φόρα και τον ΠΑΣΟΚικο αντικομουνισμό, τον οποίον κληρονόμησαν ως γνήσιοι συνεχιστές του, ότι δηλαδή το ΚΚΕ με την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση καταλήγει να αβαντάρει τη ΝΔ. Μόνο που κάτι τους ξεφεύγει σε όλα αυτά. 

Το ΚΚΕ είχε δηλώσει προεκλογικά, και μάλιστα κατηγορήθηκε για αυτό, ότι ο λαός το χρειάζεται ισχυρό για μια λαϊκή αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση που θα στέκεται όσο πιο δυνατό φράγμα στο νέο τσουνάμι αντιλαϊκών μέτρων που φέρνει και η σημερινή κυβέρνηση. Ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί και αυτή τη φορά. Να καταλάβει πως η πραγματικά σκληρη διαπραγμάτευση γίνεται, όχι για το συμφέρον του, αλλά με γνώμονα τα συμφέροντα τμημάτων της εγχώριας και διεθνούς αστικής τάξης, οι οποίοι θέλουν να βγουν κερδισμένοι και δυνατότεροι από την κρίση, την οποία ανάκαμψη τους καλείται ήδη να πληρώσει ο λαός. Η λύση για τα λαϊκά συμφέροντα είναι μία και δεν βρίσκεται στα τραπέζια της Ευρώπης όπου γίνεται η αντιλαϊκή διαπραγμάτευση.

Στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η λύση!

Στις εβδομάδες που πέρασαν παρακολουθήσαμε ένα εντατικό μασάζ στις λαϊκές συνειδήσεις από την πλευρά της κυβέρνησης για να γίνει αποδεκτή η νέα συμφωνία που έχει στα σκαριά με τους εταίρους της.

Μετά τα εμπιστευτικά παζάρια του προηγούμενου Σαββατοκύριακου η κυβέρνηση έδειξε μια εξαιρετική βιασύνη για την ολοκλήρωση της αντιλαϊκής συμφωνίας. Εξήγγειλε πολυνομοσχέδιο με τις πρώτες «μεταρρυθμίσεις» κι έκανε καθαρό πως στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης παραμένουν για «συζήτηση» μέτρα που αφορούν στο Ασφαλιστικό, στα Εργασιακά, στην αύξηση του ΦΠΑ, και το παζάρι να αφορά κύρια το χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής τους. Μέτρα που έρχονται να προστεθούν σε όσα είναι ήδη σε ισχύ με τους μνημονιακούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και τα οποία η σημερινή όχι μόνο δεν θίγει, αλλά δηλώνει καθαρά ότι θα τα εφαρμόσει πιστά (ο ΕΝΦΙΑ είναι τρανταχτό παράδειγμα), προωθείται η αναστολή κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, ότι η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» για τα επικουρικά ταμεία αναστέλλεται προσωρινά και δεν καταργείται, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί ανά πάσα στιγμή. Μάλιστα, για να πετύχει το στόχο της, η κυβέρνηση αναπτύσσει φιλολογία διαχωρισμού των συνταξιούχων σε «ρετιρέ» και «μη προνομιούχους», χύνοντας δηλητήριο.

Το πολυνομοσχέδιο φέρεται, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνει μηχανισμούς εξασφάλισης των περικοπών και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, «κουρεμένα» κριτήρια για την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς κ.ά. Ενώ σχεδιάζονται νέα μέτρα φορολογικής αμνηστίας για το κεφάλαιο, τα αντιλαϊκά χαράτσια παραμένουν και ενδεχομένως να ενισχυθούν.Στην «τελική ευθεία προς τη συμφωνία», όπως λέει η κυβέρνηση, ακόμα και τα ελάχιστα που υποσχέθηκε προεκλογικά για να κλέψει την ψήφο του λαού, μπαίνουν στο ψυγείο, η υλοποίησή τους παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, διαλύοντας κάθε προσδοκία. Με άλλα λόγια, αυτό που φαίνεται ότι «ξεμπλοκάρει» τελικά τη διαπραγμάτευση είναι η αναδίπλωση της κυβέρνησης ακόμα και από τα ψίχουλα που υποσχέθηκε προεκλογικά στο λαό.

Κατά τα λοιπά, σε προπαγανδιστικό επίπεδο, συνέχισε η κοροϊδία στον ρυθμό του «η τρόικα έγινε αρνάκι και δέχτηκε την ήπια λιτότητα» που προτείνει η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση καταφεύγει σ' έναν όρο που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις όταν έφερναν τα προγράμματα σταθερότητας με τις μειώσεις μισθών και τα μνημόνια. Η σημερινή, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, επιχειρεί να αποσπάσει τη λαϊκή συναίνεση στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, έστω και με άλλο περιτύλιγμα και με άλλες δόσεις στην εφαρμογή της.

Αυτό που κρύβει είναι ότι η λιτότητα (ήπια ή μη) αφορά τους εργαζόμενους και όχι το κεφάλαιο, για το οποίο σκίζεται προκειμένου να στηρίξει την ανάκαμψη των κερδών του. Αυτό που επίσης κρύβει και έκρυψε και προεκλογικά απ' το λαό, όταν του υποσχόταν ψίχουλα, είναι ότι η ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων προϋποθέτει λιτότητα διαρκείας για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες. Η «ήπια λιτότητα» περιέχει ήδη όλα όσα περιλαμβάνονται στους έως τώρα μνημονιακούς νόμους, που παραμένουν άθιχτοι και στους οποίους προστέθηκε επίσης, με την προηγούμενη ΠΝΠ, το χάρισμα προστίμων εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρήσεις για φορολογικές απάτες και λαθρεμπόριο. Κι όλα αυτά με τη βούλα των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. Η κουβέντα για ήπια ή άγρια λιτότητα κρύβει το συνολικό πακέτο κι αυτό περιέχει ιδιωτικοποιήσεις, άγριο φοροκυνηγητό για το λαό, που μάλιστα βαφτίζεται «πατριωτικό» καθήκον.

Κινητικότητα εμφάνισε η κυβέρνηση και στο διεθνή στίβο διεκδικώντας ρόλο πρόθυμου συνεργάτη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, σε όλα τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Ευρασία, εμφανίζοντάς τους ως συμμάχους του ελληνικού λαού στις υποτιθέμενες πατριωτικές διαπραγματεύσεις τους. Στο πλαίσιο αυτό έγινε τριμερής συνάντηση κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου στη Λευκωσία. Η προώθηση ζητημάτων που ιεραρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι των τριών χωρών και άπτονται της συνεργασίας για τη διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας, σε τομείς όπως η Ενέργεια, το Εμπόριο, ο Τουρισμός, οι Μεταφορές κ.ά. ήταν στο τραπέζι της συνάντησης. Το μήνυμα που εξέπεμψαν και οι τρεις παραπέμπει σε νέες επεμβάσεις στην περιοχή. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, στο φόντο των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα τους τζιχαντιστές, χαρακτήρισε ιδιαιτέρως ανησυχητική την επιδεινούμενη κατάσταση σε Λιβύη, Δυτική Αφρική, Συρία, Ιράκ και Υεμένη, τη στασιμότητα στο Παλαιστινιακό και την «εξάπλωση του τζιχαντισμού και του φονταμενταλισμού». «Συμφωνήσαμε - είπε - να εντείνουμε αυτήν τη συνεργασία (...) για την αντιμετώπιση του τζιχαντισμού, για την προάσπιση όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή». Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Κύπριος Πρόεδρος προέτρεψε «όλα τα κράτη» για «ενεργή και ουσιαστική αντιμετώπιση της απειλής» των «εξτρεμιστικών ομάδων» και ιδιαίτερα για την κατάσταση σε Ιράκ, Συρία και Υεμένη, υποστήριξε ότι «καθιστούν επιτακτική την από κοινού δράση της διεθνούς κοινότητας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που υπερβαίνουν τα όποια εθνικά σύνορα».

Με αυτά τα δεδομένα δικαίως η εργατική τάξη κατέβηκε δυναμικά στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις, έχοντας στα πανό της ένα προς ένα τα αιτήματά της, που δεν χωράνε στο μνημονιακό κορσέ. Τίμησε έτσι τις καλύτερες των αγωνιστικών παραδόσεών της κόντρα στην επιδίωξη του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού να μετατρέψει τη φετινή Πρωτομαγιά σε μέρα υπεράσπισης της κυβέρνησης.

Οπως σημείωνε το ΠΑΜΕ στη σχετική προκήρυξή του, «αυτή η Πρωτομαγιά δεν είναι μία ακόμα διαδήλωση. Δηλώνουμε την αγωνιστική ετοιμότητά μας, την απόφασή μας να υπερασπίσουμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Οι εργαζόμενοι δε θα υποδεχτούν με αδράνεια, φόβο και υποχώρηση τα νέα μνημόνια, όπως και να τα ονομάσουν, τα νέα δεινά στη ζωή τους για τα κέρδη των μονοπωλίων. Καμία αναμονή, καμία ανοχή στα παζάρια των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους που βρίσκονται σε εξέλιξη με ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Οι διαπραγματεύσεις και οι συμφωνίες γίνονται για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων. Τσακώνονται όπως οι λύκοι για τη λεία. Ο κόσμος της δουλειάς δεν έχει τίποτα να περιμένει από κυβερνήσεις της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, όπως η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτό που άλλαξε τους τελευταίους μήνες είναι το χέρι στη σκυτάλη της ίδιας πολιτικής στο "κοινό σπίτι" της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Οι 400 εφαρμοστικοί νόμοι που τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, είναι εδώ. Οι δόσεις που βγαίνουν από το αίμα του λαού πληρώνονται στην ώρα τους και στο "διηνεκές". Για το λαό υπάρχει ο "λιτός βίος" και τα παχιά λόγια των εξαγγελιών».

Το ποτάμι της επίθεσης φουσκώνει και το ΚΚΕ έχει από καιρό επιλέξει την πλευρά των λαικών συμφερόντων. Ο λαός να παλέψει και να βγει από τη λογική της οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Να αγωνιστεί για να πάρει όλα όσα του ανήκουν, δηλαδή ένα μέλλον χωρίς φτώχεια, πολέμους, ανεργία, εκμετάλλευση. Και η ικανοποίηση όλων των αναγκών δεν είναι κάτι που ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας. Είναι κάτι που μπορούμε σήμερα να διεκδικήσουμε, κάτι που ήδη διεκδικούμε.  

Αντώνης Χοροζάνης

Δημοτικός Σύμβουλος Μεγάρων με τη Λαϊκή Συσπείρωση

Μέλος της Τομεακής Επιτροπής Θριασίου-Μεγαρίδας του ΚΚΕ